Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ειδών άσκησης στις μέρες μας. Από πολεμικές τέχνες, χορό, ομαδικά ή ατομικά αθλήματα, ως θεραπευτική άσκηση όπως η γιόγκα και το πιλάτες. Είναι πολύ σημαντική η επιλογή ποιας άσκησης θα κάνει κάποιος, όπως και τα κριτήρια αυτής της επιλογής.
Το περπάτημα και το κολύμπι απευθύνονται σε μεγαλύτερη μάζα ανθρώπων και δικαίως θεωρούνται ως γενική λειτουργική άσκηση. Ακόμα και αυτά όμως έχουν κάποιους περιορισμούς σε σχέση με μυοσκελετικά προβλήματα και άλλες παθήσεις. Ας χωρίσουμε το γενικό πληθυσμό σε τρεις κατηγορίες. Τους υγιείς που ασκούνται περιοδικά , τους υγιείς που δεν έχουν ασκηθεί ιδιαίτερα στη ζωή τους και αυτούς που έχουν ένα χρόνιο πρόβλημα μυοσκελετικό ή μη. Στις δύο τελευταίες κατηγορίες ανθρώπων, η εξατομίκευση και η προσεκτική επιλογή της άσκησης είναι απαραίτητη.
Βλέπω καθημερινά ασθενείς που είτε έχουν τραυματιστεί κατά τη διάρκεια άσκησης είτε ακολούθησαν κάποιο πρόγραμμα που δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις και τις επιθυμίες τους. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων χάνει σε μόνιμη βάση τη διάθεση για άσκηση αφού άλλωστε το κίνητρό τους για άθληση ήταν ήδη χαμηλό. Είναι απαραίτητο λοιπόν να αξιολογούνται οι ψυχοσωματικές ανάγκες κάθε ανθρώπου, πριν διαμορφωθεί το ειδικό πρόγραμμα άσκησης. Ειδικός σε αυτή την αξιολόγηση είναι ο φυσικοθεραπευτής που σε συνδυασμό με το γυμναστή ή και το θεράποντα ιατρό θα αξιολογήσει και θα καθοδηγήσει τον ασκούμενο μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο άθλησης. Η αξιολόγηση πρέπει να περιλαμβάνει πλήρες ιατρικό ιστορικό, κλινική εξέταση, μέτρηση μυϊκής δύναμης και ισορροπίας και τέλος συζήτηση με τον υποψήφιο ασκούμενο, οπότε θα καθοριστούν το είδος άσκησης και οι πρώτοι στόχοι. Στη συνέχεια είναι απαραίτητα τουλάχιστον λίγα ατομικά μαθήματα για να , μπορέσει ο ασκούμενος να προσαρμοστεί και να καταλάβει την τεχνική της άσκησης, αλλά και να διαχειριστούν οποιαδήποτε προβλήματα προκύψουν. Με αυτό τον τρόπο μειώνονται κατά πολύ οι πιθανότητες προσωρινής ή μόνιμης διακοπής της άσκησης λόγω τραυματισμού ή αναποτελεσματικότητας.
Από την εμπειρία μου μπορώ να πω ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής ( καθιστική εργασία και ζωή, οδήγηση, κακή διατροφή ) ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τα προβλήματα υγείας του πληθυσμού. Είναι λοιπόν αναγκαία η εξισορρόπηση του ψυχής και του σώματος μέσα από τη σωστή εξατομικευμένη άσκηση.
